Terail (Bölüm 1: Güçler Dengesi)

Giriş(Hikayenin temeli ve genel bilgiler)
Uzun zaman önce tek bir krallık tarafından yönetilen barışın hakim olduğu bu diyarlara şimdi kaos hakim...

Her şey bir sis perdesi tarafından kamufle ediliyordu. Geçmiş karanlıktı, geleceğinse geçmişten daha aydınlık olacağını söyleyebilecek kimse yoktu... Dağılış... İşte kimse bunun nedenini bilmiyordu. Güçlülerin en güçlüsü, tanrıların bizzat kutsadığı, yarı tanrı olduğu iddaa edilen Leydi Kreiya'nın krallığı neden dağılmıştı? En büyük krallık Estorya...

600 yıl. Bu topraklar barış içinde kalmıştı, tek bir güç altında , ölümsüz Leydi Kreiya'nın buyruğuyla yönetilmişti ve bir anda yok olup gitti... Tek bir kelime fısıldandı kulaktan kulağa, tek bir isim yankılandı Seral dedikleri bu dünyada "Terail". Neydi bu terail veya kimdi kimse bilmiyordu, sadece o gün , ölümsüz Leydi Kreiya'nın yok olduğu gün bu isim duyulmuştu tüm dünyada...

Dünya bölünmüştü, kaos ortamı doğmuştu, güçlü olan herkes üstünlük kurmaya Estoryayı ele geçirmeye çalışıyordu, zira Leydi Kreiya'nın bir varisi yoktu. 6 adam yükseldi tüm diğer insanların arasından , elleri kana bulanmış olarak, başkalarının cesetlerinin üstünden tırmandılar zirveye doğru, katlederek, ihanet ederek, zulmederek. Sadece 2 tanesi gücünü iyilikten alıyordu, kalanlar kalbi gece göğü kadar karanlıktı. Estoryayı paylaştılar, 6 ayrı krallık kurdular ve 6 sı da tek bir amaç için sonuna kadar birbirleriyle hiç bitmeyen bir savaşa tutuştular. Bu amaç dünyayı tekrar tek bir krallık altında toplamaktı...

İlk başlarda 6 kral toplanıp bir barış imzaladılar, fakat bu barış uzun sürmedi. Barışı bozan Karanlık Efendi olarak bilinen Vertmor oldu. Gizli kalmış Yıldız Kürelerini keşfetmişti ve onların gücüyle tüm dünyayı yönetmeyi planlıyordu. Böylece insanların Kaos Çağı dedikleri çağ başlamış oldu...

Eğer beğenir ve devamını isterseniz devamı gelecektir =) Beğenmezseniz de herhangi bi şekilde eleştirmekten çekinmeyin lütfen hatalarımı görmeden onları kapatamam şimdiden iyi-kötü yorumlarınız için teşekkürler. =)

Bence gayet güzel.

bende beğendim

Teşekkürler yorumlar için 2. bölüme geçelim =)
Bölüm 2: Karanlığın Uyanışı

-Efendimiz sizinle görüşmek isteyen biri var.
-Size şu anda çalışıyorum dememiş miydim?!
-Biliyorum efendimiz affedin ama gelen kişi Yıldız Kürelerini bildiğini ve sizin bunu duymak isteyeceğinizi söyledi.
-Ne? Yıldız Küreleri mi? Hemen içeri alın!

Vertmor'un sesi taht salonunda yankılanırken , bir siluet kapıda belirivermişti. Normal bir insandan bir farkı yok gibiydi, fakat giyimi ilginçti. Üstünde bir cüppe vardı fakat kukuletasını takmamıştı. Cüppenin garip yanı bir yanının zifiri gece kadar siyah olması diğer yanının ise sarının tüm tonlarını içermesiydi. Bir asası, bir kılıcı veya herhangi bir silahı yoktu. Elleri cüppesinin içindeydi, saçları kıpkırmızı gözleriyse maviydi. Hoş bir yüzü vardı, sanki zamanın hiç dokunamadığı , yıllar geçse de hiç yaşlanmayan bir yüz...

"Selamlar Lordum" diyerek selamladı yabancı Vertmor'u. Sesi kadife kadar yumuşaktı, insanı etkisi altına alan ve dikkatini çeken bir sesti. Selamlaması sırasında -Vertmor'un alışık olduğu üzere" eğilmemiş sadece başını kibarca kırarak selamını vermişti. Vertmor bunu bozuntuya vermedi, aklında daha önemli şeyler vardı...

"Selamlar sana yabancı. Sarayıma kadar geldin ve beni görmek istedin, yıldız kürelerini bildiğini iddaa ediyorsun, kimsin sen?" Ses tonu ne kadar kızgın olsa da Vertmor'un aklına sadece karmaşa hakimdi. Çok uzun yıllar önce duygularını dışa vurmamayı öğrenmişti, 21 yıldır bu tahttaydı ve şu anda 54 yaşındaydı. Gücü elde etmişti ama daha fazlasına ihtiyaç duyuyordu, kendi dünyasına!

"Kim olduğumun bir önemi yok. Buraya sana yardım etmeye geldim, düşlerini gerçekleştirmeye! Sonsuz gücün nerde olduğunu biliyorum, zorlukları aşacak gücün varsa seni Yıldız Kürelerine ulaştırabilirim!" Yabancı bunu söylerken cüppesinin karanlık tarafında bir şeyler oluyordu, sanki karanlık her şeyi emip yutuyor etrafındaki her şeyi kendisine çekiyordu! Bu sadece bi aklımın bir oyunu diyerek korkusunu geride bıraktı Vertomor ve cevap verdi.

"Bir anda karşıma çıkıyor, beni Yıldız Kürelerine ulaştıracağını söylüyorsun. Sana nasıl güvenebilirim, senin bundan kazancın ne?"

"Bilmen gereken tek şey seni onlara ulaştırabilecek tek kişinin ben olduğum. Madem onları araştırdın , varlıklarını öğrendin , o gücü istedin bunu yapmak zorundasın! Vazgeçiceksen şimdi söylemen gerekiyor. Bu güce kapıldıktan sonra geri dönmek yoktur! Ya karanlık tarafından yutulursun ya da sonsuz güce sahip olursun!"

Vertmor konuşmadı, düşünceleri allak bullak olmuştu. 11 küre ... Milyonlarca yıl önce tanrılar tarafından yaratılmış adlarını 11 yıldızdan alan 11 küre...
Zamanla unutulmuşlardı, haklarında hiçbir bilgi yoktu, nerdeydiler , hepsini ele geçirince ne olacaktı hiçkimse bilmiyordu, tek bilinen inanılmaz bir gücün açığa çıkacağıydı. Varlıkları sadece efsanelerde kalmıştı, gerçek olduklarına artık kimse inanmıyordu... Her birinin farklı bir özelliği olduğuna inanılıyordu, insanüstü güçler...
"Düşünmen için 1 saatin var, 1 saat sonra geri geleceğim, iyi düşün!" dedi yabancı ve arkasını dönüp taht odasından ritmik adımlarla çıktı.

(Bir saat sonra)
"Cevabın nedir Karanlık Efendi?"
"Yardımını kabul ediyorum..."
Yabacının dudakları gülümseme sayılabilecek şekilde hafifçe kıvrıldılar, kimsenin görmediği gizemli bir tebessüm...

Vertmor Yıldız Kürelerinin gücünün ne kadar büyük olduğunu , dünyayı ele geçirmek için böyle bir güce ihtiyaç duyduğunu çok iyi biliyordu. Bilmediği tek şeyse kendisiyle aynı seviyede 5 kişinin, aynı cevabı , hemen hemen aynı görünümlü 5 yabancıya verdiğiydi...

Vertmor'un başlattığı Yıldız Küreleri arayışı tüm krallıklarda başlamıştı...

dewamını bekliyorum

Devam etmicektim beğenilmiyor diye fakat senin içni devam edicem masumcadı teşekkürler. =)

teşekkürler ^^

Bölüm 3: İki Gezgin

Seral dünyasını tam ortadan altıya ayıran Yıldız Dağları olarak bilinen dağlar topluluğunda, baştan aşağı karla kaplı bir dağ yamacı... Bu bomboş gibi gözüken ama içinde inanılmaz tehlikeler ve garip yaratıklar barındıran dağların görüntüsü insanı her zaman ürpertirdi ve aklı olanlar bu dağlardan sakınırdı. 6 krallık bir zamanlar tekken, Leydi Kreiya büyücülerinde yardımıyla her krallık arasına sihirli yolla yapmıştı. Işınlanma kapıları... Ticaret canlanmış ve insanlar rahata kavuşmuştu. O günden sonra dağlardan yolculuk eden kimse kalmamıştı. Fakat bu gün garip bir gündü. Güneş daha tam doğmamıştı ama ay yavaş yavaş yok oluyordu. İki siluet bu hafif ışığın altında göze çarpıyordu... Önlerindeki binlerce metre yükseklikteki dağa doğru kaldırmışlardı bakışlarını ve biri konuştu:

-Sonunda bulduk. (Ses tonu uzun zaman sonra kaybettiği bir şeyi bulmuş biri gibi çıkmıştı)
-Evet ama unutma arayışımız artık tehlikede. Onlar tüm bilgileri yaydılar... (İfadesizdi , ne bir suçlama ne de bir can sıkıntısı vardı, sadece bir bilgi veriyordu, duygu yoktu)
-Biliyorum, biliyorum , salaklar kendi işlerini de zorlaştırdıklarından haberleri yok! (Öfke, inanılmaz derinden bi öfke...)
-Bir şeyler planlıyorlar ve bizim de peşimizdeler, onlara ek olarak şimdi bi de krallıklarla uğraşmamız gerekecek. İşimiz gerçekten zorlaştı...
-Şu ana kadar saklanabildik de mi Fersan?
-Evet ama buna çok güvenmemiz lazım Prenses Lia...
-Korkma 7. küre önümüzde. Biliyorsun onunla birlikte toplam 5 küremiz olacak. Zaman yaklaşıyor ve onlardan öndeyiz , gücümüz onlardan fazla, amacımıza ulaşmamıza az kaldı! Çok az!...
-7.küre aşk küresi...

İki gezgin de sustu ve dağa bakmaya devam ettiler. Önlerindeki tehlikenin farkındaydılar ve daha yüzünü göstermeyen birçok tehlikenin de... Zaman geçiyordu ve kesinlikle onlar için çalışmıyordu...

11 Yıldız Küresi... Daha bulmaları gereken 6 tane vardı...

Değişik ama beğendim:) Umarım devam edersin;)

ewet bende bekliyorum dewamını ^^

Güzel yorumlarınız içni teşekkür ederim siz olduğunuz sürece tabiki devamı gelcektir =)